773 An Undesired Job

เช้าวันนี้ขับรถตามรถเก็บขยะถึง 2 คัน ทั้ง 2 คันกำลังทำงานอยู่ ขับข้าๆ เปิดไฟฉุกเฉิน มีคนอยู่ข้างบนรถประมาณ 2-3 คน ก็แบบที่เราเคยเห็นกันทั่วๆ ไป

รถเก็บขยะคงเป็นรถที่ไม่มีใครอยากเข้าใกล้ ทั้งสกปรก ทั้งเหม็น เชื้อโรคน่าจะเยอะ เป็นอันตรายต่อสุขภาพ บลาๆๆ

ฉันขับตามห่างๆ อย่างช้าๆ (ทำไมต้องคล้องจองด้วย) เพราะว่ามันเหม็นน่ะแหละ ขับตามไปก็มองไปด้วย คิดอะไรไปด้วย

มองไปที่พี่คนเก็บขยะสองสามคน ปกติฉันชอบสังเกตว่า อายุประมาณไหน แต่งกายยังไง มีอะไรป้องกันรึเปล่า ใส่หน้ากาก ใส่ถุงมือมั้ย มีที่ปิดจมูกมั้ย .. ซึ่งก็ไม่รู้จะตั้งข้อสังเกตทำไม แต่คงเพราะไม่มีอะไรคิด ณ ตอนนั้น

มันก็เลยคิดไปถึงคำถามที่ไกลกว่านั้น

ทำไมเขาต้องมาเก็บขยะ อาชีพอื่นมีเยอะแยะ ทำไมพี่ต้องทำอาชีพนี้วะ ..
พี่อยากทำอาชีพนี้ หรือจริงๆ แล้วไม่อยากทำ แต่จำเป็นต้องทำ .. พี่มีความสุขกับการเก็บขยะมั้ย
แล้วถ้าพี่ไม่ทำ แล้วใครจะทำวะ .. ใครกันจะอยากทำอาชีพนี้
ถ้าโลกนี้มีแต่คนทิ้ง แต่ไม่มีคนคอยเก็บ มันจะเป็นยังไง

บางครั้งก็ต้องนึกขอบคุณพี่เขานะ .. ถึงแม้จริงๆ แล้วอาจไม่จำเป็น
เขาอาจไม่ได้ตั้งใจทำเพื่อเราก็ได้ เขาอาจจะทำเพื่อเงิน เพื่อลูกเมียของเขา
แต่ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาทำให้บ้านเมืองน่าอยู่ขึ้น ทำให้ชีวิตของคนอื่นดีขึ้น
จะโดยทางอ้อมก็ตาม ก็อยากขอบคุณ .. แม้ฉันจะขอบคุณ “ทางอ้อม” ก็ตาม

สิ่งที่เราคิดว่ามันด้อยค่า มันไม่น่าดู แต่เราก็ยังต้องพึ่งพามันอยู่ทุกวัน
ฉันคิดว่ามีของแบบนี้อีกมากมาย จะค่อยๆ หาดู ตามทางเดินของชีวิตละกัน

ปล. รูปไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่องหรอก แค่อยากให้มันมีรูปเฉยๆ น่า