Equations

บล็อกที่ ๘๙

สองพี่น้องตระกูลซอมบี้

กาลครั้งหนึ่งยังไม่นานมานี้หรอก มีสองพี่น้องคู่หนึ่ง เรียนอยู่คณะเดียวกัน ในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ คนพี่อยู่ปีสี่ ไอ้น้องอยู่ปีสอง เปิดเทอมแรกๆก็ไม่มีอะไร ทำตัวตามสบายไม่เดือดร้อนเท่าไหร่ แต่พอหลังๆมา ใกล้สอบละ ไอ้คนพี่ต้องเร่งทำโปรเจ็คให้เสร็จ ทำกันโต้รุ่งไม่ยอมหลับยอมนอน พักผ่อนน้อย จึงกลายร่างเป็น ซอมบี้!

ไอ้ผู้น้องเห็นพี่เป็นซอมบี้ โอ้ ขนาดนั้นเชียวหรือ จนกระทั่งหนึ่งอาทิตย์ก่อนสอบ ไอ้คนน้องหิ้วโน้ตบุ๊กไปอ่านหนังสือในมอ อ่านไป เล่นเกมไป ฟังเพลงไป เวิ่นเว้อมากมาย พอจะกลับรังเหลือบดูเวลา ตีสามแล้ว! นั่งตั้งแต่บ่ายโมงยันตีสาม ง่วงแล้ว กลับรังดีกว่า แต่ก่อนกลับรัง ไปหากินก่อนให้อิ่มท้อง กินอิ่มแล้วกลับไปนอน ตีสี่พอดี

ตื่นมาอีกที สิบเอ็ดโมงแล้ว อาบน้ำแต่งตัว หิ้วโน้ตบุ๊กเข้าไปอ่านหนังสืออีก จนถึงตีสามของอีกวัน เหมือนเดิม กลับไปเจือกนอนไม่หลับ เล่นเกมซักแป๊ปละกัน โอเช เล่นเกมเสร็จแล้วดูนาฬิกาอีกที ตีสี่ครึ่ง! โอ้

ตื่นมาอีกที เกือบเที่ยงแล้ว อาบน้ำแต่งตัว หิ้วโน้ตบุ๊กเข้าไปอ่านหนังสืออีกเหมือนเดิม กลับหอตีสาม เล่นเกมก่อนนอน ซัดไปตีห้าครึ่ง นั่นเองทำให้ไอ้คนน้อง กลายเป็นซอมบี้ตามผู้พี่ไป ด้วยประการฉะนี้แล…

นี่แหละครับชีวิตช่วงสอบ อ่านหนังสืออิ๊บอ๋ายเลย วันๆไม่ทำอะไรแล้ว กิน อ่าน นอน กิน อ่าน นอน ร่างกายเลยทรุดโทรมเป็นซอมบี้กันถ้วนหน้า แต่จะละเลยก็ไม่ได้ครับ ไฟมันลนก้น เดี๋ยวจะอ่านไม่ทัน ไปตายในห้องสอบมันไม่คุ้ม 

เป็นแบบนี้มาประมาณห้าวันละ ตอนนี้ไม่รู้จักคำว่า "เช้า" แล้วล่ะพี่น้อง…